Жақында «мен арзан заттарды сатып алатындай соншалықты бай емеспін» деген сөздің жаңа мағынасын аштым.
Шынында да, тек бай адам ғана арзан заттарды киіп, арзан қызметтерді пайдалана алады.
Неге екенін білесіз бе?
Өйткені ол ешкімге ештеңе дәлелдеуге міндетті емес. Ол өзін қалап болды. Ол бүкіл әлемге де, өзіне де қолынан бәрі келетінін дәлелдеді. Осыдан кейін жарқыраған қымбат сағаттар мен зергерлік бұйымдар, виллалар мен яхталар мағынасын жоғалтады.
Әрине, кейбір қымбат нәрселердің мақсаты бар. Мысалы, жақсы мейрамханадағы түскі ас асханадағы түскі асқа қарағанда пайдалырақ, эстетикалық және дәмдірек. Жақсы көлік арзанға қарағанда қауіпсіз және ыңғайлы.
Бірақ практикалық тұрғыдан алғанда мүлдем түсініксіз байлықтың атрибуттары да бар. Мысалы, ауыр, ыңғайсыз турбийондар сағат неше екенін көру үшін емес, маңыздылығын көрсету үшін киіледі. Азаматтар алып джиптер мен хаммерлерді жүргізу үшін емес, беделі үшін сатып алады.
Бір күні турбийондар мен хаммерлердің иелері ешкімге ештеңе дәлелдемейтін уақыт келеді. Сосын ескірген джинсы шалбар, жапон сағаттарын киіп, арамызда қарапайым болып жүреді.
Айтпақшы, миллионердің қарапайымдылығы – оның өзін-өзі қамтамасыз етуінің және өзіне деген сенімділігінің ең сенімді белгісі.
Мұны ұғыну бірте-бірте біздің «мақтаншақ» Қазақстанға да келеді.

Comments: 0