Жақында бір досым түн ортасында кездейсоқ оянғанын және кейбір ұрылардың көпқабатты үйлерінің бірінші қабатындағы дүкенге кіре берістегі әшекейлерді ұрлауға тырысып жатқанын көргенін айтты.
Мұны көрген адамдардың көпшілігі есінеп, ұйықтай берер еді. Ал менің досым терезеден шығып, ұрыларды ұстау үшін айқайлай бастады және ол полицияға қоңырау шалды. Олар бірден қашып кетті.

  • Ал саған бұл не үшін керек еді? – Бұл сенің дүкенің бе? Немесе сенің достарың ба?
    – Жоқ, – деп жауап берді досым, – мен кімнің дүкені екенін білмеймін. Оның үстіне қандай айырмашылық бар? Біреудің мүлкін қалай тонап жатқанын бей-жай қарай беруге болмайды ғой!
    Мен күлімсіреп, оның қолын алыстым.
    Мен бәріміздің ол сияқты ойлағанымызды және істегенімізді қалаймын!
Comments: 0