Менің ойымша, 1945 жылы мамырда адамзат тарихында үлкен оқиға болды. Гитлерлік Германия мен оның одақтастарының атынан әлем нацизмді жеңді.

Жеңіс Күнін тойлауымыз керек пе?

Менің ойымша, иә. Өйткені бұл күні жақсылық жамандықты жеңді. Бұл күні соғыс аяқталды, бомбалар жарылып, оқ атылды, адамдар өлуді тоқтатты. Бұл үлкен қуаныш!

Екінші дүниежүзілік соғыс трагедиясын ұмытуымыз керек пе?

Әрине, жоқ. Соғыс 50 миллионнан астам адамның өмірін қиды. Бұл адамзатқа бүкіл тарихындағы ең үлкен ауыртпалық. Қайғысыз еске түсіру мүмкін емес.

Бірақ өлтірілгендерге қайғы-қасірет жаңа өлімді тоқтату қуанышын жоймайды. Біз құрбандарға қайғыруымыз керек, бірақ осы құрбандардың кінәлілерін жеңгенімізге қуаныштымыз.

Соғыс басталған күн бүкіл адамзат үшін қайғы-қасірет күні болуы керек деп санаймын. Жеңіс күні қуаныш күні болуы керек.

Бұл біздің жеңісіміз бе?

Фашистік Германиямен соғыста 600 мыңнан астам қазақ қаза тапты. Олар өз Отандарын, отбасыларын нацизмнен, яғни арийлік нәсілдің басқалардан артықшылығын жариялайтын идеологиядан қорғаудан қайтыс болды. Олар балалары неміс мырзаларының қызметінде екінші дәрежелі адамдар, құлдар болмас үшін өз өмірлерін құрбан етті.

Менің ойымша, бұл құрбандық бекер емес.

Бұл жағдайда қазақтардың қай армия құрамында соғысқаны маңызды емес: кеңестік, американдық немесе өз қазақтары. Жеңіс күні біз орыстармен, украиндармен, американдықтармен, ағылшындармен және т.б. жалпы жеңісті тойлаймыз. Бұл бүкіл адамзаттың жеңісі.

Жеңіс Күнін Кеңес Одағымен байланыстыру керек пе?

Менің ойымша, жоқ. Бұл Кеңес Одағының Германияны жалғыз жеңісі емес еді. Бұл бірнеше елдің фашистік Германияны, ең бастысы нацизм идеологиясының өзін жеңуі болды.

Бұл жеңіс коммунистік идеологияның зияндылығын жоймайды. Коммунизм де зұлымдық. Тек сол соғыста ол уақытша басқа зұлымдықтың қарсы жағында болды.

Екінші дүниежүзілік соғыстағы жеңісті тойлағанда, біз Кеңес Одағын ұлы жеңімпаз держава ретінде мақтан тұтпаймыз. Біз нацизмді жеңген барлық адамзатты мақтан тұтамыз.

Сондықтан Жеңіс күнін мерекелеуде қазақтардың Ресейге деген құштарлығын көрген қазақ ұлтшылдары қателеседі. Бұл Ресейге табыну немесе «совок» – кеңестік өмір салтын ұстану емес. Бұл әлемді нацизмнен құтқарған ата-бабаларға алғыс айту.

Comments: 0