Мектеп түлектерінің ата-аналарының көпшілігінің алдында сұрақ туындайды: олар баласын университетте оқу үшін үлкен қалаларға жіберу керек пе? Көбісі балалары мегаполистің ырқына төтеп бере алмай, жаман серіктестікке араласып, нашақор, маскүнем, бұзақы болып кете ме деп қорқады.
Мұндай жағдайларда студенттік өмірді үнемі еске аламын.
Мен облыстан келіп астаналық мемлекеттік университетке түстім. Студенттік жатақханада Қазақстанның түкпір-түкпірінен келген бірнеше мың бірдей жас, ақылсыз ұлдар мен қыздармен тұрдым.
Барлығымыз іс жүзінде өзіміздің қарауымызда қалдық. Шынында да, бұл ала-құла аласапыранда неше түрлі кейіпкерлер болды. Жаман топтар, маскүнемдер, нашақорлар, бұзақылар.
Бірақ ондай жігіттер өте аз еді.
Студенттердің басым көпшілігі колледж қалашығында өмір сүру, қарым-қатынас және бір-біріне үйрену мектебінен өтіп, ақырында білімді, тәрбиелі, парасатты адамдарға айналды.
Неліктен біздің студенттер қауымдастығымыздың кейбіреулері төменге түсіп кетсе, басқалары тамаша нәтижелерге қол жеткізді?
Менің ойымша, бұл жерде мәселе студенттік жатақханада емес, мегаполисте емес екені анық. Барлығы әлдеқайда қарапайым және тереңірек. Студенттің тағдыры негізінен студенттік жатақханада емес, балалық шағында, мінезі қалыптасқан өз отбасында шешілген.
Жас жігітке дұрыс тәрбие берілсе, ата-анасы дұрыс құндылықтарды бойына сіңірсе, оның мінезін жатақхана да өзгертпейді. Жақсы жігіттер бір-біріне интуитивті түрде тартылады және жақсы серіктестік жасайды. Жамандардың өздері жаман топтарға жиналады. Сондықтан жақсы жігіт ешқашан жаман серіктестікке түспейді.
Егер ата-аналар баласын жақсы деп есептесе және жай ғана зиянды әсерге ұшыраған деп есептесе, онда олар өз баласын жақсы білмейді деген сөз.
Еркіндік адамның мінезін өзгертпейді. Ол тек оны босатады және оның шынайы мәнін ашуға мүмкіндік береді.
Студенттік жатақханадағы жақсы адам жаман адамға айналмайды, ол жерде тек жақсы болады, ал жаман адам жақсы адамға айналмайды, жатақханада ол тек нашар болады.
Сондықтан барлық түлектердің ата-аналарына айтар кеңесім: егер сіз балаңызды дұрыс тәрбиелегеніңізге сенімді болсаңыз, оны үлкен қалаларға, тіпті шетелге де жіберіңіз.
Егер сіз балаңызға сенімді болмасаңыз және оны әлсіз және жаман әсерге ұшырауы мүмкін деп ойласаңыз, мен оны үйде де құтқара алмайсыз ба деп қорқамын. Мұндай адам өз ауласында жаман серіктесті табады.
Сондықтан мәселе: «Мен баламды үлкен қалаға жіберуге қорқамын, өйткені үлкен қала оны бүлдіреді» емес, «мен баламды нашар тәрбиеледім, сондықтан ол үшін қорқамын».

Comments: 0